Arbeidsrecht - bewijsrecht, ontslagname en ontslag op staande voet

Na bewijslevering via het horen van getuigen en een deskundigenonderzoek door TNO naar (de verschillen in ouderdom van) de met penneninkt geschreven datum en handtekening op het door de werkgever aan de onderzoeker verstrekte origineel, heeft de kantonrechter geoordeeld dat de werknemer erin is geslaagd te bewijzen dat de verklaring boven de handtekening van de werknemer is gezet. Daarmee kwam vast te staan dat de werknemer de arbeidsovereenkomst niet had opgezegd, en werden de vorderingen van de werknemer toegewezen.

Klik hier voor het tussenvonnis waarin het oordeel over het slagen in de bewijsopdracht is gegeven. Dit betreft het vierde van in totaal zes vonnissen in deze procedure. Het eerste vonnis kunt u hier vinden, het tweede hier , het derde hier , het vijfde hier , en het zesde en laatste vonnis kunt u hier vinden.

Ontslag op staande voet
Het tweede voorbeeld betreft een procedure waarbij de werkgever ontslag op staande voet had gegeven aan de werknemer. De werknemer werd bijgestaan door Erwin Dingenouts. De werknemer bestreed de rechtsgeldigheid van het ontslag op staande voet, waarbij onder andere van belang was dat de door de werkgever verzonden brief niet door de werknemer was ontvangen. De kantonrechter heeft de werknemer in eerste instantie in het gelijk gesteld, en de vordering van de werknemer (verklaring voor recht dat het ontslag niet rechtsgeldig was en geldvordering inzake o.a. de gefixeerde schadevergoeding) grotendeels toegewezen. De werkgever ging in hoger beroep. In hoger beroep heeft het gerechtshof de uitspraak van de kantonrechter bekrachtigd en overwogen dat de werkgever er niet in is geslaagd te bewijzen dat de aangetekend verzonden ontslagbrief (tijdig) aan de werknemer is aangeboden op de wijze die daartoe ter bestemming is voorgeschreven. Het arrest van het gerechtshof is hier te vinden.